Diamenty żółte, a dokładniej barwa żółta pojawia się w diamentach wtedy, gdy z widma światła białego usunięty zostanie odcinek fioletowo-niebieski.
Istnieje sześć przyczyn takiej absorpcji powodującej, że diamenty mają barwę żółtą. Wszystkie związane są z diamentami typu pierwszego. Trzy z nich odgrywają zasadniczą rolę w kształtowaniu barwy żółtych diamentów.
Najczęstszą z przyczyn jest barwność żółta zawdzięczana agregatom azotu w postaci centrum N3 i N2.
Drugą przyczyną są dodatkowe defekty implikowane wtrąceniami wodoru. Powodują one absorpcję w żółtozielonym odcinku widma widzialnego i pojawienie się nieznacznego szarego tonu w żółtawej barwie zawierającego je diamentu. Diamenty takie są chętnie wykorzystywane do napromieniowywania.
Trzecia przyczyna, znacznie już rzadsza, wynika z obecności izolowanych atomów azotu w sieci krystalicznej diamentu (typ Ib). Są one odpowiedzialne za absorpcję przy 560 nm, powodującą nasyconą barwę żółtą. Diamenty z taką barwą mają nazwę Canary.
Natomiast barwa pomarańczowa powodowana jest defektem zwanym pasmo 480 nm. Ta rozległa strefa absorpcji w fioletowo-niebieskim odcinku widma widzialnego powodowana jest defektem o nierozpoznanej do dziś naturze i genezie.
